تأثیر نوع و درصد بقایای گیاهی بر برخی خصوصیات زیستی کرم‏های خاکی و میزان تولید ورمی‏کمپوست

در سال‏های اخیر به دلیل آثار نامطلوب کودهای شیمیایی بر محیط زیست و سلامت انسان توجه به راه‏کارهای غیر شیمیایی برای حاصلخیزی خاک مانند ورمی‏کمپوست افزایش یافته است. به منظور بررسی اثر نوع بقایای گیاهی بر کمیت کود ورمی‏کمپوست و خصوصیات کرم‏های خاکی آزمایشی در سال 1392 در محیط گلخانه‏ی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهوازاجرا شد. طرح آزمایشی  به صورت فاکتوریل در قالب بلوک‏های کامل تصادفی با سه تکرار بود. فاکتور اول شامل چهار نوع بقایای گیاهی شامل بقایای برنج، ذرت، گندم و نیشکر و فاکتور دوم نیز شامل سه نسبت وزنی بقایای گیاهی (به‏صورت 30 ، 40 و 50 درصد بقایا) در تهیه بستر ماده‏ی آلی اولیه بود. کمیت کود ورمی‏کمپوست نهایی و برخی خصوصیات کرم‏های فعال مانند تعداد، وزن و مرحله‏ی رشدی (بالغ و نابالغ) اندازه­گیری شد. طول دوره‏ی آزمایش 90 روز بود. نتایج نشان داد که هم نوع بقایای گیاهی و هم درصد وزنی آن‏ها اثر معنی­داری بر وزن و تعداد کرم‏های خاکی داشت. بالاترین وزن کل کرم (38/352 گرم) مربوط به استفاده از بقایای گندم با نسبت وزنی 50 درصد بود. بیشترین تعداد کل کرم (32/7193) در نتیجه‏ی استفاده از بقایای برنج با نسبت وزنی 30 % به دست آمد. همچنین بیشترین مقدارکود ورمی‏کمپوست تولید شده (67/3288 گرم) در کاربرد بقایای گندم به میزان 50 درصد به دست آمد که بیشترین ضریب تبدیل را نیز دارا بود (29/83%). در مجموع برای تولید ورمی‏کمپوست توجه به دو عامل نوع بقایا و درصد وزنی آن‏ها ضروری خواهد بود.